Επικινδυνότητα αεραθλημάτων

               Όταν ξεκίνησε η ενασχόληση με τις εναέριες δραστηριότητες, υπήρξε σαφώς πλήθος ατυχημάτων και απώλεια ζωών κυρίως νέων αλλά ριψοκίνδυνων ανθρώπων.

Οι περισσότεροι ήσαν διατεθειμένοι να βιώσουν, μέχρι θανάτου, την αγάπη τους για την πτήση. Χαρακτηριστικό είναι  το καθιερωμένο, πλέον, εμβατήριο της Π.Α, με τίτλο ο «Ύμνος του αεροπόρου[1]», αφιερωμένο στον πρωθυπουργό της Ελλάδος Ιωάννη Μεταξά. Ο αρχικός τίτλος ήταν «Παλικαριού Τραγούδι» και τους στίχους είχε γράψει ο στρατηγός Α. Φραντζής, ενώ την μουσική συνέθεσε ο Σπ. Καίσαρης:

                         «Αεροπόρος θα γινώ, τη γη να μην αγγίζω,

                        να’ μια ψηλά στον ουρανό, τα σύννεφα να σκίζω.

                        Ψυχή και σώμα δυνατός, σαν πιάνω το τιμόνι

                        να γίνομαι πότε αητός και πότε χελιδόνι.

                        Κι αν η μοίρα το καλεί, μια μέρα να πεθάνω,

                        θέλω του χάρου το φιλί μεσ’ το αεροπλάνο.»

              Σήμερα οι πτητικές συσκευές είναι εξαιρετικά ασφαλείς. Σύμφωνα με στοιχεία της Γερμανικής Αεραθλητικής Ομοσπονδίας[2] για την επικινδυνότητα που μπορεί να υπάρχει στα αεραθλήματα, το αλεξίπτωτο πλαγιάς καταγράφεται ως το ασφαλέστερο αεράθλημα. Έχει το χαμηλότερο ποσοστό ατυχημάτων (0,035%) και μετράται από τον αριθμό των κατόχων αδειών σε σχέση με τα θανατηφόρα ατυχήματα που μπορεί να συμβούν.

Ακολουθούν η ελεύθερη  πτώση με ποσοστό 0,05%, ο αιωροπτερισμός με ποσοστό 0,06%,  τα υπερελαφρά με 0,07% και τα μηχανοκίνητα με ποσοστό επικινδυνότητας 0,10%.

              Κάθε αεράθλημα ωστόσο εγκυμονεί κινδύνους που μπορεί να προέρχονται από λάθη του πιλότου και ακραίες συνθήκες πτήσης όπως καιρικές ή έντονες αναταράξεις. Η ασφάλεια αποτελεί συνδυασμό καλής εκπαίδευσης και σωστού εξοπλισμού. Γι’ αυτό τον λόγο, άλλωστε, η ασφαλής εξάσκηση ενός αεραθλήματος προϋποθέτει προσωπική ευθύνη του αεραθλητή, ο οποίος με σύνεση θα αποφεύγει την απερίσκεπτη συμπεριφορά και την υπερεκτίμηση των δυνατοτήτων του αλλά και έχει συνειδητοποιήσει τους πιθανούς κινδύνους που ελλοχεύουν σε κάθε πτήση.  

 

ΕΥΓΕΝΙΑ ΑΡΒΑΝΙΤΗ ΠΡΕΒΕΖΑΝΟΥ

Επικοινωνιολόγος, Σύμβουλος Στρατηγικής και Ανάπτυξης

---

[1]    Γενικό Επιτελείο Στρατού. Δ/νση Ενημερώσεως και Δημόσιων Σχέσεων (06 Μαΐου 2009) Πάγια Διαταγή Υπ΄αριθμ. 4-54/2009 Περί Στρατιωτικών Εμβατήριων Στρατού Ξηράς Αθήνα, Τυπογραφείο Ελληνικού Στρατού. σ.12

[2]     Γερμανική  Αεραθλητική Ομοσπονδία. http://www.cloudbase.gr

Η διατριβή «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΑΕΡΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ - Ελληνική Αεραθλητική Ομοσπονδία (ΕΛ.Α.Ο)», εκπονήθηκε από την κα Ευγενία Αρβανίτη Πρεβεζάνου, στο πλαίσιο του μεταπτυχιακού προγράμματος Κοινωνιολογίας, Ιστορίας, Ανθρωπολογίας του τμήματος Αθλητικών Σπουδών του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου.  μπορείτε να την βρείτε αναρτημένη στο αποθετήριο του Ε.Α.Π. στον σύνδεσμο: https://apothesis.eap.gr/handle/repo/41491

Ακροβατικά

  Τα ακροβατικά (aerobatics) αφορούν την διεξαγωγή εναέριων ελιγμών, οι οποίοι δεν χρησιμοποιούνται σε κανονική πτήση από τα αεροσκάφη (αεροπλάνα και ανεμόπτερα). Η εκτέλεση ακροβατικών πτήσεων είναι το εντυπωσιακότερο από τα αεραθλήματα και αφορούν εκπαίδευση, αναψυχή, ψυχαγωγία και αθλητισμό.

           Τα ακροβατικά είναι επίσης, ένα από τα σημαντικότερα εκπαιδευτικά προγράμματα της Πολεμικής Αεροπορίας παγκοσμίως, καθώς πολλοί ακροβατικοί ελιγμοί αναπτύχθηκαν σε στρατιωτικές συγκρούσεις. Διδάσκονται ως μέσο ανάπτυξης δεξιοτήτων πτήσης και τακτική χρήση σε αερομαχίες, ιδιαίτερα για στρατιωτικούς πιλότους μαχητικών αεροσκαφών.

              Η ιδιαίτερη έμφαση, στην δημιουργία των Ακροβατικών Σμηνών και η εξάσκηση ακροβατικών ελιγμών, μέσω των οποίων επιδεικνύονται οι δεξιότητες των πιλότων διχάζει αρκετούς από τους εμπλεκόμενους σε θέματα αεραθλητισμού. Δεν είναι λίγοι που θεωρούν ότι με αυτές οι εντυπωσιακές επιδείξεις επηρεάζονται τα εξοπλιστικά προγράμματα των ενόπλων δυνάμεων των χωρών, καθώς εξοικειώνεται η κοινή γνώμη με τα πολεμικά θαύματα της τεχνολογίας και τα νέα όπλα ώστε εν τέλει να συναινεί με τα τεράστια κονδύλια που σπαταλιούνται στους αμυντικούς προϋπολογισμούς.

Ομάδες Αεροπορικών Ακροβατικών

            Στην Ελλάδα, οι Ομάδες Αεροπορικών Επιδείξεων ΔΑΙΔΑΛΟΣ» και «ΖΕΥΣ» της Πολεμικής Αεροπορίας συμμετέχουν σ’ ένα πρόγραμμα εκτέλεσης αεροπορικών επιδείξεων που σκοπό έχει να διαδώσει την καλλιέργεια της αεροπορικής ιδέας και την τόνωση του ηθικού των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων και της ελληνικής κοινωνίας. Παράλληλα προβάλλουν τη μαχητική ικανότητα και το γενικότερο έργο της Πολεμικής Αεροπορίας, εντυπωσιάζοντας κάθε φορά με τις ικανότητές και το θάρρος που επιδεικνύουν στον χειρισμό των F- 16[1].

(7 έως 11 Νοεμβρίου, 2018). Αφίσα για την εκδήλωση των ακροβατικών σμηνών της Π.Α.                     στην γιορτή της Πολεμικής Αεροπορίας, αφιερωμένη στον Αρχάγγελο Μιχαήλ.

Για την επιτυχία και την ασφάλεια κάθε αεροπορικής επίδειξης απαιτείται η αρμονική συνεργασία πλήθος ανθρώπων, οι οποίοι είναι: ο Ιπτάμενος Επίδειξης, ο Αξιωματικός Παρατηρητής Ασφαλείας Πτήσεων - Εδάφους, ο Αξιωματικός - Αφηγητής, για την επεξήγηση και σχολιασμό των ελιγμών που εκτελούνται στο κοινό και οι Τεχνικοί υποστήριξης και προετοιμασίας του αεροσκάφους. Το Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας - Γ.Ε.Α. αναφέρεται σχετικά στις ακροβατικές επιδείξεις της ομάδας ΔΑΙΔΑΛΟΣ

[...] H Ομάδα Αεροπορικών Επιδείξεων Μεμονωμένου Αεροσκάφους T-6A δημιουργήθηκε το 2005 στο πλαίσιο της πρώτης Διεθνούς Αεροπορικής Επίδειξης «Αρχάγγελος», συνεχίζοντας την ένδοξη ιστορία των ακροβατικών σμηνών της ΠΑ: «Καρέ των Άσσων», «Acro Team», «Ελληνική Φλόγα», «Νέα Ελληνική Φλόγα» και μετά από απουσία από τους Ελληνικούς ουρανούς για διάστημα σχεδόν τεσσάρων δεκαετιών. Αποτέλεσε φιλόδοξο πρόγραμμα της Πολεμικής Αεροπορίας, που σκοπό έχει την διάδοση και την καλλιέργεια της αεροπορικής ιδέας στην Ελληνική κοινωνία και την ανύψωση του ηθικού των ανθρώπων των Ενόπλων Δυνάμεων ενώ παράλληλα, προβάλλει το έργο των στελεχών της Πολεμικής Αεροπορίας στο ευρύ κοινό.[...] 

[...] Την Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου του 2005 η Ομάδα Αεροπορικών Επιδείξεων Μεμονωμένου Αεροσκάφους T-6A πραγματοποίησε την πρώτη δημόσια αεροπορική επίδειξη στην 114 Πτέρυγα Μάχης, στο αεροδρόμιο Τανάγρας, στη Διεθνή Αεροπορική Επίδειξη «Αρχάγγελος», στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων για τους Προστάτες της Πολεμικής Αεροπορίας Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ[...]

ΕΥΓΕΝΙΑ ΑΡΒΑΝΙΤΗ ΠΡΕΒΕΖΑΝΟΥ

Επικοινωνιολόγος, Σύμβουλος Στρατηγικής και Ανάπτυξης

        

---

[1]    Το αεροσκάφος T- 6A Texan II,  χρησιμοποιείται για την εκτέλεση των αεροπορικών επιδείξεων. Πρόκειται για εκπαιδευτικό αεροσκάφος και έχει τη δυνατότητα, ανάλογα με τις επικρατούσες καιρικές συνθήκες και το ύψος βάσης των νεφών που υπάρχουν στην περιοχή επίδειξης, να εκτελεί δύο προγράμματα ακροβατικών ελιγμών: ένα Υψηλό (High Show), σε ελάχιστο ύψος βάσης νεφών 4500 πόδια πάνω από το έδαφος (AGL), με οριζόντια ορατότητα 5 χιλιόμετρα και ένα Χαμηλό (Low Show) σε ελάχιστο ύψος βάσης νεφών 2500 πόδια πάνω από το έδαφος (AGL) με οριζόντια ορατότητα 5 χιλιόμετρα.

«ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΑΕΡΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ

 Ελληνική Αεραθλητική Ομοσπονδία (ΕΛ.Α.Ο)»,

Η συγκεκριμένη μελέτη εκπονήθηκε  στα πλαίσια του Προγράμματος Κοινωνιολογίας, Ιστορίας και Ανθρωπολογίας του τμήματος Αθλητικών Σπουδών του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου.

Μπορείτε να την βρείτε αναρτημένη στο αποθετήριο του Ε.Α.Π. και στον σύνδεσμο: https://apothesis.eap.gr/handle/repo/41491

Αεροδρόμια και αεροπορικά πεδία προσγείωσης-απογείωσης

             Η ανάγκη στον αεραθλητισμό για την δυνατότητα χρήσης αεροδρομίων και αεροπορικών πεδίων προσγείωσης-απογείωσης είναι έντονη καθώς τα 2/3 των Ελληνικών αεροδρομίων είναι «στρατιωτικά» αεροδρόμια. Για τις πτήσεις Γ.Α. υπάρχουν επίσης Αεραθλητικά πεδία για ΥΠΑΜ (ΖΖΖΖ) σε ολόκληρη την Ελλάδα. 

         Σύμφωνα με τους διεθνείς κανονισμούς για την ασφάλεια πτήσεων, σημεία που χρησιμοποιούνται για απογείωση και προσγείωση ελικοπτέρων, πρέπει να είναι εγκεκριμένα ελικοδρόμια, που διαθέτουν πυροσβεστικά μέσα. Το 2005, με την απόφαση ΓΕΑ/Α/Α3 Φ551.5/ΑΔ-351061/Σ.263, επιτρέπεται στα Στρατιωτικά Αεροδρόμια η πρόσβαση από αεροσκάφη Γ.Α. μόνο Ελληνικού Νηολογίου[1] ενώ σε πολλά ελληνικά αεροδρόμια πρέπει να υπάρχει κλιμάκιο της Υ.Π.Α για να μεριμνά την μεικτή χρήση τους, από την Πολιτική και Πολεμική Αεροπορία.

Αεραθλητικά πεδία ΥΠΑΜ Ελλάδος.

ΑΕΡΑΘΛΗΤΙΚΑ ΠΕΔΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ[1] ΚΑΤΑΛΛΗΛΑ ΓΙΑ ΠΡΟΣΓΕΙΩΣΗ ΥΠΕΡΕΛΑΦΡΩΝ ΑΕΡΟΣΚΑΦΩΝ

1.     Αεροδρόμιο Ξάνθης 2.     Αεροδρόμιο Κομοτηνής 3.     Πεδίο Νέας Καρβάλης 4.     Πεδίο Ηρακλείτσας Καβάλας 5.     Πεδίο Αγ. Αθανασίου Δράμας 6.     Πεδίο Ασημένιου Διδυμοτείχου 7.     Φυλάκιο Ορεστιάδα 8.     Καλίφυτος Δράμας 9.     Σιταγροί Δράμας 10.  Μικρόπολη Δράμας 11.  Αεραθλητικό Κέντρο Σερρών 12.  Αυτοκινητοδρόμιο Σερρών 13.  Χορτερό Σερρών 14.  Πεδίο Βυρώνειας Σερρών 15.  Κολχικό Θεσσαλονίκης 16.  Κιλκίς Στρατιωτικό Αεροδρόμιο 17.  Σταυροκόπιο Πεδίο 18.  Πολύκαστρο Κιλκίς 19.  Παναγίτσα Έδεσσας 20.  Ολυμπιάδα Κοζάνης 21.  Φλώρινα Στρατιωτικό 22.  Πρέσπες 23.  Παλαμάς Καρδίτσα 24.  Λιτόχωρο 25.  Κατερίνη 26.  PREL 27.  Βεργίνα Αεροδρόμιο 28.  Μακροχώρι Ημαθίας 29.  Πεδίο Ζερβοχώρι Ημαθίας 30.  Πεδίο Βέροιας 31.  Πεδίο Αριδαίας 32.  Πεδίο Αιγινίου

33.  Άγιος Μάμας Αεροδρόμιο 34.  Τερψιθέα Λάρισας 35.  Λαμία 36.  Μόλος Φθιώτιδας 37.  Αεροδρόμιο Θήβας 38.  Ίκαρος Αεραθλητικό κέντρο 39.  Κωπαΐδα Βοιωτίας 40.  Κάστρο Βοιωτίας 41.  Λέχαιο Κορινθίας 42.  Καλάβρυτα 43.  Αεροδρόμιο Μεσολογγίου 44.  Αεροδρόμιο Αγρινίου 45.  Λευκάδα 46.  Πεδίο Ζαλόγγου 47.  Μελιγαλάς 48.  Αεροδρόμιο Καλαμάτας Τριόδου 49.  Αεροδρόμιο Πόρτο Χέλι 50.  Αεροδρόμιο Στρατιωτικό Άργους 51.  Τεμένη Αχαΐα 52.  Μαγιάρη Πάτρας 53.  Ακόλη 54.  Αεροδρόμιο Όλυμποι Χίος 55.  Αεροδρόμιο Πολυχνίτος Λέσβου 56.  Καλλονή Λέσβου 57.  Αεροδρόμιο Επιταλίου 58.  Μαλλάδες Κρήτης 59.  Αεροδρόμιο Μαρίτσα Ρόδος 60.  Διαδρομή για Αεροδρόμιο        Κομοτηνής 61.  Έξοδος για Αεροδρόμιο   Κομοτηνής από Εγνατία 62.  Mοντελοδρόμιο ΕΑΜ (Ζωγράφου)

---

[1]  KOMOTINI AIRCLUB -  Επεξεργασία από  Γιώργο Τοκαλατσίδη

https://www.google.com/maps/d/u/0/viewer?mid=1KdYmw3_l- u_Vz4VkK0OnprLnkww&ll=39.04807121307075%2C27.311965953125082&z=6  

ΕΥΓΕΝΙΑ ΑΡΒΑΝΙΤΗ ΠΡΕΒΕΖΑΝΟΥ

Επικοινωνιολόγος, Σύμβουλος Στρατηγικής και Ανάπτυξης

---

[1]  Σαµψών, Κ. (Δεκέμβριος 2012). Καταγραφή των αδειοδοτημένων πεδίων για ΥΠΑΜ από την ΕΛΑΟ - Επιτροπή Υπερελαφρών - Commission Hellenic Microlight Aircraft (CHMA). Εκπαιδευτικό Κέντρο Υ.Π.Α.Μ. Αερολέσχης Αγρινίου. Αγρίνιο.

 «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΑΕΡΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ

 Ελληνική Αεραθλητική Ομοσπονδία (ΕΛ.Α.Ο)»,

Η συγκεκριμένη μελέτη εκπονήθηκε  στα πλαίσια του Προγράμματος Κοινωνιολογίας, Ιστορίας και Ανθρωπολογίας του τμήματος Αθλητικών Σπουδών του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου.

Υπερελαφρά και ελικόπτερα

           Η Υπερελαφρή Πτητική Αθλητική Μηχανή (ΥΠΑΜ) (Micro Light και Ultralight Flying) αναφέρεται σε αεροσκάφος 1 ή 2 θέσεων που αφορά πτήσεις Γενικής Αεροπορίας. Σύμφωνα με την Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας ερμηνεύεται ως «συσκευή βαρύτερη του αέρα με κινητήρα, μονοθέσια ή διθέσια, το μέγιστο βάρος της οποίας δεν υπερβαίνει τα 450 κιλά». Στην Ευρώπη η F.A.I ορίζει το μέγιστο βάρος απογείωσης σε 600 kg. Κατηγορίες ΥΠΑΜ είναι: 3AXIS, Weight shift, Paramotor και Ultraligth Helicopter.

              Στην Ελλάδα, οι συνθήκες που επικρατούσαν σχετικά με τα ελαφρά αεροσκάφη (Ultralight Aviation) τις δεκαετίες από το 1970 μέχρι το 1997 ήταν ακαθόριστες, καθώς πολλές πτήσεις υπερελαφρών γίνονταν χωρίς κάποια άδεια ή άλλο επίσημο έλεγχο.

Το απαγορευτικό κόστος για να αποκτήσει κανείς μια άδεια χειριστή και το υψηλό κόστος πτήσεων με ελαφρά έκανε τους αδειούχους χειριστές της ελαφράς αεροπορίας να θεωρούνται ελίτ, αφού επιδίδονται σε ένα χόμπι για λίγους και εκλεκτούς. Ταυτόχρονα οδήγησε πολλούς ασχολούμενους με τον αεραθλητισμό σε πειραματικές κυρίως ίδιο-κατασκευές και κάποια εργοστασιακά υπερελαφρά, τα οποία ήταν σε πρωτόγονο στάδιο και λειτουργούσαν χωρίς κανονιστικό πλαίσιο.

              Από το 1970 μέχρι το 1997 τα μέλη της αεροπορικής  κοινότητας πετούσαν από τα αεροδρόμια του Τατοΐου, Μαραθώνα και Ελληνικού αλλά και από αυτοσχέδια πεδία ή ιδιόκτητα ευθύγραμμα τμήματα χωρίς νομιμοποιητικά έγγραφα, ασφάλεια, πιστοποιημένους μηχανικούς και όλα τα παρελκόμενα της ελαφράς αεροπορίας. Το 1988 με την ψήφιση[1] του Ν.1815/1988, έγινε μια πρώτη προσπάθεια για την δημιουργία κανονιστικού πλαισίου.

              Οι εγκεκριμένες σχολές Εκπαίδευσης ΥΠΑΜ στην Ελλάδα και σύμφωνα με την Επιτροπή Υπερελαφρών & Paramotor της ΕΛ.Α.Ο. είναι δέκα πέντε (15). (Πίνακας 9).    

Μέχρι το 2020, το Δ.Σ. της Επιτροπής απαρτίζουν οι κ.κ. Νικόλαος Μακράκης ως Πρόεδρος, Ιωάννης Μαδεμλής ως Γραμματέας, Ιωάννης Φίλος, Νικόλαος Πολυχρόνης και Στέφανος Λάγος ως μέλη.

Σύμφωνα με το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΛΑΟ, η Επιτροπή Ελικοπτέρων για τα έτη 2016 έως 2020 δεν έχει σχηματιστεί και θα οριστεί αρμόδιος Τεχνικός Σύμβουλος.

---

[1]   Ν.1815/1988 (ΦΕΚ Α.250/11-11-1988).  Κύρωση Κώδικα Αεροπορικού Δικαίου, για μεταφορά και ελευθερία κυκλοφορίας υπηρεσιών, προσώπων, αποσκευών και εμπορευμάτων, (ΕΟΚ 2407/1992)

Γενική Αεροπορία

           Η  Γενική Αεροπορία» (Γ.Α.) ορίζεται από τον I.C.A.O. (International Civil Aviation Organisation), Annex 6 «OperationofAircraftDefinitions» ως «οι πτητικές δραστηριότητες που δεν περιλαμβάνουν εμπορικές μεταφορές ή εναέριες εργασίες», δηλαδή περιλαμβάνει όλες τις δραστηριότητες της Πολιτικής Αεροπορίας εκτός από τις τακτικές και προγραμματισμένες πτήσεις των αερογραμμών και τις μη προγραμματισμένες πτήσεις εμπορικής μεταφοράς που γίνονται επ’ αμοιβή, καθώς επίσης και οποιασδήποτε πτητικής δραστηριότητας που δεν εμπίπτει στις προγραμματισμένες πτήσεις εκμεταλλευτών ή σε στρατιωτικές πτήσεις.

Η Γενική Αεροπορία[1] αφορά τις πτήσεις με ελαφρά αεροσκάφη σε αγώνες χρονομέτρησης και ακρίβειας κατά την προσγείωση. Ο όρος έχει συνδεθεί περισσότερο με πτήσεις εκπαίδευσης και αεραθλητισμού, όπου αποτελούν και τον κύριο όγκο των κινήσεων της Γενικής Αεροπορίας. Περιλαμβάνει επίσης αεροφωτογράφιση, μετεωρολογία, έρευνα, αποτύπωση, παρατήρηση, επιτήρηση, περιπολία, συντήρηση κατασκευών σε ύψη, έρευνα και διάσωση, έρευνα και εξέλιξη αεροσκαφών, ρίψη αλεξιπτωτιστών κ.λπ.

Τα πιο κοινά αεροσκάφη που χρησιμοποιούνται στις κινήσεις της Γ.Α είναι:

              α)      μονοκινητήρια ελαφρά και υπερελαφρά εμβολοφόρων κινητήρων

              β)       ελαφρά και υπηρεσιακά πολλαπλών κινητήρων

γ)      ελικοφόρα και αεριοποιούμενα ενός ή πολλαπλών κινητήρων για ιδιωτική μη τακτική χρήση και  

δ)      δοκιμαστικά αεροσκάφη κατασκευαστών σε δοκιμαστικές πτήσεις ή πτήσεις παράδοσης.

---

[1]    Τα αεροσκάφη Γ.Α. ζυγίζουν από 1 έως 1.5 τόνους και μπορούν να μεταφέρουν 2-6 άτομα, σε αποστάσεις 400-800 ναυτικά μίλια, με ταχύτητα 90-140 κόμβους. Επιχειρούν και από μικρά αεροδρόμια με διαδρόμους απογείωσης της τάξεως των 700 μ. μήκος. Τα ελικόπτερα κατηγορίας Γ.Α. έχουν εμβέλεια 200-300 ναυτικά μίλια και μεταφέρουν 2-4 άτομα σε ταχύτητες 100~110 κόμβους. Η ΥΠΑ, το 2013 είχε καταγεγραμμένα στο Ελληνικό νηολόγιο 432 ελαφρά αεροσκάφη και ελικόπτερα Γενικής Αεροπορίας, με τα 138 να είναι για επαγγελματική χρήση όπως εναέριες εφαρμογές ή μισθωμένες εταιρικές πτήσεις (Gliders Aviation).