19 Απριλίου 2021, πέταξε η "Ευφυία" (Ingenuity) στον πλανήτη Άρη και έγινε η πρώτη πτήση ελικόπτερου Drone σε εξωγήινη ατμόσφαιρα!

 

ΠΗΓΗ βίντεο της ΝΑΣΑ https://m.youtube.com/watch?v=6WdDXN4wMnE&feature=youtu.be

Στις 19 Απριλίου δόθηκε η εντολή και άρχισαν να  περιστρέφονται  τα στροφεία από ανθρακονήματα και κατάφεραν να δημιουργήσουν ικανή άντωση παρά την αραιή ατμόσφαιρα του κόκκινου πλανήτη. 

Από την επιφάνεια του Άρη το αυτοκινούμενο όχημα με το όνομα "Επιμονή" (Perseverance) μας έστειλε πίσω στη γη φωτογραφίες και βίντεο από την πρώτη πτήση του ελικοπτέρου Drone με το όνομα: "Ευφυία" (Ingenuity).

Όπως όλες οι πρώτες πτήσεις έτσι και αυτή ήταν πολύ σύντομη και διήρκησε μόλις 40 δευτερόλεπτα. Έφτασε σε ύψος 3 μέτρων και έγειρε λίγο για να φωτογραφήσει για δοκιμή το αυτοκινούμενο όχημα και έστειλε και αυτό με τη σειρά του τη φωτογραφία που τράβηξε πίσω στη γη. Μετα φωτογράφισε τη σκιά του στο έδαφος πάλι για δοκιμή.

Η 52χρονη  MiMi Aung, υπεύθυνη του προγράμματοςπέρασε στο πάνθεον τω ηρώων της αεροπορίας μετά την μικρή αυτή πτήση. "Ήταν όπως όταν κάναμε τις δοκιμές στο εργαστήριο!" δήλωσε περιχαρής.

Για να φτασει όμως σε αυτή τη στιγμή αυτή και η ομάδα της στη ΝΑΣΑ δούλεψαν 7 χρόνια! Η πτήση μάλιστα ήταν να γίνει στις 11 Απριλίου αλλά χρειάστηκε software update διότι είχε κολλήσει σε preflight mode και δεν έμπαινε σε flight mode.

Για τις επόμενες 30 ημέρες (Αρειανές 30 για εμάς εδώ στη γη 31) θα εκτελεστούν και άλλες πτήσεις.

 

 

Παρουσίαση των αεραθλημάτων

         Η ιδέα και επιθυμία του ανθρώπου για να πετάξει παρόμοια με τα πουλιά είναι τόσο έντονη που δεν σταματά σε αυτή του Δαίδαλου με τον Ίκαρο. Στους Έλληνες καταγράφεται έντονα αυτή η επιδίωξη στην δημιουργία των μύθων για τους ιπτάμενους θεούς τους, όπως ήταν ο Κρόνος, ο Άρης, ο Ερμής, η Δήμητρα, η Ίριδα, ο Απόλλωνας ή ακόμα και στην προσπάθεια του να κατασκευάσει πετομηχανές, όπως ήταν του Φαέθωνα, του Αρχύτα και του Ήρωνα. Έμπνευση για την κατάκτηση του ουρανού αποτελούσε και το τεχνολογικό όραμα του Leonardo da Vinci, ο οποίος μας κληροδότησε σχέδια από μηχανές οι οποίες ακολουθούν αεροδυναμικούς κανόνες και μπορούσαν να πετάξουν. Αυτό το αιώνιο όραμα οδήγησε στα τέλη του 19^ου αιώνα κάποιους πρωτοπόρους κυνηγούς των αιθέρων να κάνουν και τις πρώτες επιτυχημένες προσπάθειες στην κατασκευή αεροπλάνων, υπερβαίνοντας τα δεδομένα.

        Οι αεραθλητικές δραστηριότητες είναι ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσες και περιπετειώδεις, καθώς συμβάλλουν στην οργανωμένη ενασχόληση του ελεύθερου χρόνου ατόμων που αναζητούν την ελευθερία που νιώθουν με τα εναέρια χόμπι, αρέσκονται στον πρωτοποριακό και τεχνολογικά εξελιγμένο αεροπορικό εξοπλισμό και διαθέτουν σχετική οικονομική άνεση. Σήμερα υπάρχει η δυνατότητα να πραγματοποιείται μια πτήση με ασφάλεια μεγαλύτερη από πολλών άλλων καθημερινών δραστηριοτήτων.

Η ενασχόληση με τον αεραθλητισμό απαιτεί κυρίως πνευματικές ικανότητες και τεχνολογική δεξιότητα, διαρκή εκπαίδευση, αλλά και ειδικά μέτρα προστασίας για την αποφυγή των δυστυχημάτων. Οι εναέριες δραστηριότητες και ο αεραθλητισμός είναι μία από τις περισσότερο ασφαλείς δραστηριότητες που μπορεί να ασχοληθεί κάποιος. Άλλωστε για δραστηριότητες που σχετίζονται με την εκπαίδευση κάθε επιπέδου, προπονήσεις, συμμετοχή σε εξετάσεις και αγώνες, κάθε αεραθλητής είναι υποχρεωμένος να είναι ασφαλισμένος.

              Οι αεραθλητές οφείλουν να καλλιεργούν τις τεχνολογικές τους δεξιότητες, την ικανότητα αντίληψης και του άμεσου και σωστού χειρισμού. Για έναν αεραθλητή επίσης δεν έχει σημασία η σωματική ρώμη όσο η καλή φυσική κατάσταση και η υγεία. Στο μέλλον, ο μέσος αεραθλητής στους παγκόσμιους αεραθλητικούς αγώνες, εφόσον είναι υγιής, μπορεί να είναι μεγαλύτερης ηλικίας και λιγότερο εξασκημένος από τον μέσο όρο, καθώς ο συνδυασμός της σύγχρονης τεχνολογίας με την εκμετάλλευση των νέων υλικών και η κατάρτιση του αεραθλούμενου αποτελούν σημαντικότερες και βασικές προϋποθέσεις για την δραστηριοποίηση με τον αεραθλητισμό.

      Η Ελληνική Αεραθλητική Ομοσπονδία-ΕΛ.Α.Ο, ως Ανώτατη Αεραθλητική Αρχή στην Ελλάδα, μπορεί να διοργανώνει σε ετήσια βάση, αγώνες Πρωταθλήματος, Κυπέλου και Περιφερειακούς αγώνες σε όλη την ελληνική επικράτεια. Όλοι οι αγώνες εγκρίνονται στην αρχή κάθε έτους από την Γ.Γ.Α. και υλοποιούνται βάση των διεθνών κανονισμών της F.A.I.

Τα αεραθλήματα που καλλιεργούνται και εποπτεύονται από την ΕΛ.Α.Ο. είναι δέκα: 

1. Αερομοντελισμός
2. Αεροστατισμός
3. Αιωροπτερισμός
4. Γενική Αεροπορία
5. Αλεξιπτωτισμός
6. Αλεξιπτωτισμός Πλαγιάς 
7. Ανεμοπορία
8. Ελικόπτερα 
9. Υπερελαφρά

ΕΥΓΕΝΙΑ ΑΡΒΑΝΙΤΗ ΠΡΕΒΕΖΑΝΟΥ

Επικοινωνιολόγος, Σύμβουλος Στρατηγικής και Ανάπτυξης

ΠΗΓΗ: Αρβανίτη-Πρεβεζάνου Ε.(2019), «Ελληνικός Αεραθλητισμός-Ελληνική Αεραθλητική Ομοσπονδία (ΕΛ.Α.Ο)», Μεταπτυχιακή διατριβή του Προγράμματος Κοινωνιολογίας, Ιστορίας και Ανθρωπολογίας του τμήματος Αθλητικών Σπουδών. Αποθετήριο του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου (Ε.Α.Π.)  https://apothesis.eap.gr/handle/repo/41491

Πρόοδος, «ο ευγενέστερος κίνδυνος για τον άνθρωπο!»

         Στις αρχές του 20^ου αιώνα, η αεροπλοΐα, τα αεροπορικά χόμπι και σπορ εμφανίστηκαν ως νεωτερική ενασχόληση και λαοφιλές θέαμα. η ιστοριογραφία  του Ελληνικού Αεραθλητισμού επηρεάστηκε από τα προβλήματα που αφορούσαν και το σύνολο του αθλητισμού όπως ερασιτεχνισμός, έλλειψη αυτονομίας, απουσία θεωρητικού προβληματισμού και τάσεις ελληνοκεντρισμού (Κουλούρη, 1997).

           Οι πρωτοποριακές δυνατότητες του αεροπλάνου, το ενέταξαν αμέσως, ως πολεμικό εργαλείο ισχύος και στρατιωτική μηχανή. Οι εναέριες δραστηριότητες διαφοροποιήθηκαν από τα άλλα μαζικά σπορ, καθώς αποτέλεσαν «προνόμιο» των οικονομικά εύρωστων μεσαίων και ανώτερων στρωμάτων καθώς και ατόμων με στρατιωτική κουλτούρα.

Το θεσμικό πλαίσιο του αεραθλητισμού παρέμενε για πολλά χρόνια ανεπαρκές και η εξέλιξη του αποτελούσε συνάρτηση άμεσα συνδεδεμένη με  την Πολεμική Αεροπορία.

       Την 8η Ιουνίου 1928 παρουσία δεκάδων πολιτών, σημειώθηκε η αρχή για ένα σημαντικό επίτευγμα της Ελληνικής Αεροπορίας. Ένα κατάλληλα διασκευασμένο Brequet 19, με το όνομα «ΕΛΛΑΣ», με χειριστή τον υπολοχαγό Ευάγγελο Παπαδάκο και παρατηρητή τον συνταγματάρχη και διοικητή της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, Χρήστο Αδαμίδη, απογειώθηκε από το Τατόι και πραγματοποίησε σε 20 περίπου μέρες το γύρο της Μεσογείου, διανύοντας απόσταση 12.000 χλμ. 

1928. Κάτω από την φωτογραφία που βρίσκεται στην ΕΛ.Α.Ο. υπάρχει χειρόγραφη λεζάντα όπου αναφέρει:  «Από τον Αεροπορικόν Γύρον της Μεσογείου κατά το έτος 1928, με χειριστήν τον υπολοχαγόν ΕΥΑΓΓΕΛΟΝ ΠΑΠΑΔΑΚΟΝ και παρατηρητήν τον συντ/ρχην ΧΡΗΣΤΟΝ ΑΔΑΜΙΔΗΝ δια του αεροσκάφους «Ελλάς» τύπου BREGUET XIX, της Πολεμικής Αεροπορίας.» Πηγή αρχείου: ΕΛ.Α.Ο. Φωτογραφία: Ευγενία  Αρβανίτη Πρεβεζάνου

Όπως σχολίαζε η εφημερίδα το "ΈΘΝΟΣ" το ίδιο βράδυ:

         [...] Είνε μια ημερομηνία που αξίζει να μείνη για πάντα στην ανάμνηση μας με όλη τη   συγκινητική δόνηση των παλμών που νοιώσαμε εκείνη τη στιγμή. Μας πλημμύρισε αυθόρμητα   από τα πιο αγνά συναισθήματα της δυνατής χαράς. Κάτι σαν νίκη μέσα εις το ειρηνικό πλαίσιο των έργων του πολιτισμού. Γιατί το αεροπλάνο δεν είναι μόνον μέσον πολεμικών. είναι αυτό καθ'εαυτό η πρόοδος, μια πρόοδος μάλιστα γεμάτη από τον ευγενέστερο κίνδυνο για τον άνθρωπο. Έχει όλο το γόητρο της κατακτήσεως από μέρους των όντων μπροστά εις την επιτασσομένων μεγαλειότητα της Φύσεως. Περικλείει την τόλμιν και συμβολίζει την θέλησιν. [...]

     

ΕΥΓΕΝΙΑ ΑΡΒΑΝΙΤΗ ΠΡΕΒΕΖΑΝΟΥ

Επικοινωνιολόγος, Σύμβουλος Στρατηγικής και Ανάπτυξης

ΠΗΓΗ: Αρβανίτη-Πρεβεζάνου Ε.(2019), «Ελληνικός Αεραθλητισμός-Ελληνική Αεραθλητική Ομοσπονδία (ΕΛ.Α.Ο)», Μεταπτυχιακή διατριβή του Προγράμματος Κοινωνιολογίας, Ιστορίας και Ανθρωπολογίας του τμήματος Αθλητικών Σπουδών. Αποθετήριο του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου (Ε.Α.Π.)  https://apothesis.eap.gr/handle/repo/41491

Αεραθλητισμός και αεροπορικός τουρισμός

         Για την Ελλάδα ο αθλητισμός και ο τουρισμός αποτελούν δύο μεγάλους κοινωνικούς θεσµούς με άµεση αλληλεπίδραση μεταξύ τους. Στις εναλλακτικές μορφές τουρισμού καταχωρείται ο αθλητικός τουρισμός αναψυχής και περιπέτειας, όπου μεταξύ των δραστηριοτήτων του συμπεριλαμβάνεται και ο Αεραθλητισμός. Η ΕΛ.Α.Ο και τα μέλη της, πέραν των αεραθλητικών δραστηριοτήτων, έχουν ως βασικό καταστατικό σκοπό την ανάπτυξη του αεροπορικού τουρισμού[1]

Η ΕΛ.Α.Ο. θεωρεί σημαντικό να μπορεί να προσελκύει η Ελλάδα αεροπορικούς επισκέπτες, μέσω του Αεραθλητισμού, όλες τις εποχές του χρόνου, καθώς σε αυτό το είδος αναψυχής μπορούν να επιδοθούν μόνο όσοι διαθέτουν πτητικά μέσα και ανήκουν σε αερολέσχες. Τα τελευταία χρόνια και κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες δεκάδες αεραθλητές και τουριστικοί εναέριοι περιηγητές από Ευρώπη και Κύπρο, έχουν επισκεφθεί την Ελλάδα, γεγονός που γίνεται αφορμή για να διοργανωθούν αεραθλητικές εκδηλώσεις σε όποια πόλη φτάνουν.

Γι’ αυτό η ΕΛ.Α.Ο. είναι αρωγός του Athens Flying Week-Airshow και προωθεί την καθιέρωση της Ικαριάδας στα FAI World Air Games.

ΕΥΓΕΝΙΑ ΑΡΒΑΝΙΤΗ ΠΡΕΒΕΖΑΝΟΥ

Επικοινωνιολόγος, Σύμβουλος Στρατηγικής και Ανάπτυξης

---

[1]   Ο αεροπορικός τουρισμός υπόκειται στον Νόμο 4582/2018 - ΦΕΚ 208/Α/11.12.2018 (Κεφ. Γ΄)  Λοιπές μορφές θεματικού τουρισμού (άρθρο 11), είναι η «…περιήγηση των επισκεπτών-τουριστών με ιδιόκτητο ή μισθωμένο πτητικό μέσο όλων των τύπων, κατηγοριών και είδους, όπως αεροπλάνο, υπερελαφρά πτητική μηχανή (ΥΠΜ) ελεγχόμενη με αεροδυναμικά μέσα ή μετατόπισης κέντρου βάρους με ρόδες, πλωτήρες ή αμφίβιο, ελικόπτερο, αλεξίπτερο ή αλεξίπτωτο πλαγιάς με κινητήρα ή χωρίς, ανεμόπτερο, δελταπλάνο (ατομική ανεμοπορία), γυροπλάνο, αιωρόπτερο και αερόστατο, με χρήση ειδικού εξοπλισμού και συνοδεία έμπειρων και εκπαιδευμένων πιλότων, σύμφωνα με τα εξειδικευμένα πρότυπα ασφαλείας και το εθνικό και διεθνές κανονιστικό πλαίσιο και διαδικασίες των αρμόδιων φορέων.»

«ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΑΕΡΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ

 Ελληνική Αεραθλητική Ομοσπονδία (ΕΛ.Α.Ο)»,

Η συγκεκριμένη μελέτη εκπονήθηκε  στα πλαίσια του Προγράμματος Κοινωνιολογίας, Ιστορίας και Ανθρωπολογίας του τμήματος Αθλητικών Σπουδών του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου.

Μπορείτε να την βρείτε αναρτημένη στο αποθετήριο του Ε.Α.Π. και στον σύνδεσμο: https://apothesis.eap.gr/handle/repo/41491

Βιογραφίες

   Υπήρξαν αρκετοί Έλληνες, οι οποίοι μέσα από την διοικητική στρατιωτική, πολιτική, κοινωνική ή αθλητική τους υπόσταση, καθόρισαν την ιστορία του αεραθλητισμού και της Ελληνικής Αεραθλητικής Ομοσπονδίας (ΕΛ.Α.Ο), από την ίδρυσή της μέχρι σήμερα. Οι προσωπικότητες αυτές, ήταν κάτι περισσότερο από αθλητές, διότι όσο αφορά στις εναέριες δραστηριότητες, διέθεταν εφευρετικότητα, πρωτοπορία και καινοτομία στην σκέψη, αλλά και ριψοκίνδυνες «μέχρι θανάτου» για να επιτύχουν  το μοναδικό. Ήταν αυτοί που δημιούργησαν και εξέλιξαν την ιστορική ταυτότητα του Αεραθλητισμού και θεωρούνται αναπόσπαστο κομμάτι του. Για να γίνει κατανοητή η συμβολή τους κρίνεται απαραίτητο να αναφερθεί η πορεία και το έργο τους. (με αλφαβητική σειρά)

1.     Αργυρόπουλος Εμμανουήλ, ο πρώτος Έλληνας αεροναύτης

2.     ΑρνιώτηςΛεωνίδας, ο πρώτος ιδιώτης έλληνας αεροπόρος

3.     Αυδής Αλέξανδρος, ο μηχανικός ανεμοπτεριστής

4.     Καλογεράκος Παντελής, ο προφήτης του μοντελισμού

5.     ΚαμπέροςΔημήτριος, ο παράτολμος «τρελο- Καμπέρος»

6.     ΚανελλόπουλοςΚανέλλος, ο ποδηλάτης του ουρανού

7.     Καραμανλάκης Αλέξανδρος, οπρώτος νεκρός της ελληνικής αεροπορίας

8.     Κατσόγιαννος Κώστας, ο κασκαντέρ- πιλότος των«αετών»

9.     ΚουρουβακάληςΠλάτων, ο  πρωτεργάτης του αεραθλητισμού

10.  ΜωραϊτίνηςΑριστείδης, ο πρωτεργάτης της ναυτικής αεροπορίας

      11. Πικρός Κωνσταντίνος, οανεμοπόρος συγγραφέας

ΕΥΓΕΝΙΑ ΑΡΒΑΝΙΤΗ ΠΡΕΒΕΖΑΝΟΥ

Επικοινωνιολόγος, Σύμβουλος Στρατηγικής και Ανάπτυξης

ΠΗΓΗ: Αρβανίτη-Πρεβεζάνου Ε.(2019), «Ελληνικός Αεραθλητισμός-Ελληνική Αεραθλητική Ομοσπονδία (ΕΛ.Α.Ο)», Μεταπτυχιακή διατριβή του Προγράμματος Κοινωνιολογίας, Ιστορίας και Ανθρωπολογίας του τμήματος Αθλητικών Σπουδών. Αποθετήριο του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου (Ε.Α.Π.)  https://apothesis.eap.gr/handle/repo/41491

Αριστείδης Μωραϊτίνης, ο άσσος της ναυτικής αεροπορίας.

      

   Ο Αριστείδης Μωραϊτίνης (1891-1918).  Πρωτεργάτης της ελληνικής Ναυτικής  αεροπορίας, Πλωτάρχης και ο μοναδικός Έλληνας άσος. Στoν Ασπρόπυργο κοντά στο αεροδρόμιο της Ελευσίνας, οργανώθηκε η Σχολή Αεροπορίας και εκπαιδεύτηκε από τη βρετανική αποστολή που μεριμνούσε για τον εκσυγχρονισμό του Ναυτικού.

Οι Βρετανοί αεροπόροι τον προσφωνούσαν ατρόμητο αεροπόρο καθώς είχε στο ενεργητικό του, εννέα καταρρίψει εχθρικών αεροσκαφών, από τις οποίες οι τέσσερεις (4) είναι επιβεβαιωμένες. Ο Αριστείδης Μωραϊτίνης, θεωρείται κορυφαίος ιπτάμενος άσος[1] στην ελληνική αεροπορική ιστορία και ο μόνος που πέταγε με το ελληνικό εθνόσημο. Την άνοιξη του 1915 δημιουργήθηκε το τμήμα Ναυτικής Αεροπορίας εντός του Υπουργείου Ναυτικών. Ο Αριστείδης Μωραϊτίνης, ορίστηκε διοικητής και του τμήματος και ίδρυσε την πρώτη σχολή και το πρώτο σμήνος της ναυτικής αεροπορίας.

              Ο αιφνίδιος χαμός του Αριστείδη Μωραϊτίνη την 22^α Δεκεμβρίου 1918, ο οποίος συνετρίβη σε ατύχημα με αεροσκάφος Breguet 14, εξαιτίας κακών καιρικών συνθηκών στην θαλάσσια περιοχή μεταξύ Πηλίου και Κασσάνδρας. Τα ίχνη[2] του δεν βρέθηκαν ποτέ.

Θεωρήθηκε εθνική απώλεια και σημαντικό πλήγμα για τη Ναυτική Αεροπορία η οποία συνέχισε την ανάπτυξή της, καθώς ο πρωτεργάτης της είχε θέσει γερά θεμέλια.

ΕΥΓΕΝΙΑ ΑΡΒΑΝΙΤΗ ΠΡΕΒΕΖΑΝΟΥ

Επικοινωνιολόγος, Σύμβουλος Στρατηγικής και Ανάπτυξης

[1] Ιπτάμενος άσος ή άσος, είναι όρος που χρησιμοποιείται ως ημιεπίσημος τίτλος αναγνώρισης στους στρατιωτικούς πιλότους που έχουν καταρρίψει τουλάχιστον πέντε εχθρικά αεροσκάφη. Ο Αριστείδης Μωραϊτίνης κατέρριψε 9 αεροσκάφη στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Κορυφαίος Έλληνας άσος θεωρείται και ο Ιωάννης Αγοραστός Πλαγής (1919-1974) ο οποίος όμως πολέμησε στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο στην Αγγλική Βασιλική Αεροπορία-RAF και εξετέλεσε 19 αναγνωρισμένες καταρρίψεις αεροσκαφών.

[2]  Χαρούσης, Χ.(2012). «Αριστείδης Μωραϊτίνης, Ο μεγαλύτερος άσος της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας», Διακλαδική Επιθεώρηση, 24 (Ιούλιος-Οκτώβριος 2012), 27.

 «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΑΕΡΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ

 Ελληνική Αεραθλητική Ομοσπονδία (ΕΛ.Α.Ο)»,

Η συγκεκριμένη μελέτη εκπονήθηκε  στα πλαίσια του Προγράμματος Κοινωνιολογίας, Ιστορίας και Ανθρωπολογίας του τμήματος Αθλητικών Σπουδών του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου.

Μπορείτε να την βρείτε αναρτημένη στο αποθετήριο του Ε.Α.Π. και στον σύνδεσμο: https://apothesis.eap.gr/handle/repo/41491

---

Παντελής Καλογεράκος, ο προφήτης του μοντελισμού.

      Ο Παντελής Καλογεράκος γεννήθηκε στον Πειραιά. Σπούδασε ιατρική αλλά από πολύ μικρός είχε το αεροπορικό μικρόβιο και το 1947 εμπλέκεται με τις πτήσεις του Σώματος Ελλήνων Ανεμοπόρων, με εκπαιδευτή του τον Γιώργο Πέσκε. Εκεί γνωρίζει και τον Αλέξανδρο Αυδή, ανεμοπόρο και ενθουσιώδη κατασκευαστή αεροσκαφών.

Στις 14 Δεκεμβρίου 1951, ιδρύει τον πρώτο φορέα αερομοντελισμού στην Ελλάδα την «Ένωση Αερομοντελιστών Αθηνών»(Ε.Α.Α) ως επίσημο σωματείο. Το 1967, μαζί με τον Πλάτωνα Κουρουβακάλη, κατασκευάζουν το πρώτο πειραματικό αεροπλάνο (SX- AFX) που παίρνει νηολόγιο και πετάει στην Ελλάδα, ενώ συνεργάζεται και με τον Κώστα Πικρό.

Το 1972 ιδρύει την «Αερολέσχη Πειραιώς» μαζί με τον Τάσο Αλεξίου ιδιοκτήτη του πρώτου ιδιωτικού αεροδρομίου, στο Πόρτο Χέλι και τον Παναγιώτη Βαξεβανάκη, αεροπόρο της πολεμικής και πολιτικής αεροπορίας. Η Αερολέσχη Πειραιώς με πρόεδρο, τον εκδότη Παντελή Καλογεράκο, από το 1974 έως το 1980, εποχή που εκδίδει το περιοδικό «Αθλητική Αεροπορία» που είναι το μοναδικό αεραθλητικό περιοδικό στην Ελλάδα για πολλά χρόνια.

Αργότερα στις αρχές της δεκαετίας του ‘90 σαν πρόεδρος του Συνδέσμου Πειραματικών Αεροκατασκευών εκδίδει, μέχρι το 2003, το περιοδικό «Το Αεροπλάνο». Το 1980, ο Παντελής Καλογεράκος και ο Κώστας Πικρός εκδίδουν το βιβλίο «Αεροπορικά Σπορ». Στις αρχές του 1980, ο Παντελής Καλογεράκος, ιδρύει τον «Σύνδεσμο Πειραματικών Αεροκατασκευών» (Σ.Π.Α) και από τον Νοέμβριο του 1986, κυκλοφορεί το πρώτο τεύχος της έκδοσης με τίτλο «Αθλητική Αεροπορία και Αερομοντελισμός».

Μετά από δέκα τεύχη, την συνέχεια της έκδοσης αναλαμβάνει η Εθνική Αερολέσχη Ελλάδος, με τον Π. Καλογεράκο να παραμένει διευθυντής του περιοδικού, μέχρι το 1990. Λίγα χρόνια αργότερα, εκδίδονται δύο ακόμα περιοδικές εκδόσεις, η «Πτήση» και το «Μοντέλο», που αποτέλεσαν και αποτελούν την συνέχεια της ιστορίας του μοντελισμού στην Ελλάδα.

ΕΥΓΕΝΙΑ ΑΡΒΑΝΙΤΗ ΠΡΕΒΕΖΑΝΟΥ

Επικοινωνιολόγος, Σύμβουλος Στρατηγικής και Ανάπτυξης

 «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΑΕΡΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ

 Ελληνική Αεραθλητική Ομοσπονδία (ΕΛ.Α.Ο)»,

Η συγκεκριμένη μελέτη εκπονήθηκε  στα πλαίσια του Προγράμματος Κοινωνιολογίας, Ιστορίας και Ανθρωπολογίας του τμήματος Αθλητικών Σπουδών του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου.

Μπορείτε να την βρείτε αναρτημένη στο αποθετήριο του Ε.Α.Π. και στον σύνδεσμο: https://apothesis.eap.gr/handle/repo/41491

Αλέξανδρος Καραμανλάκης, ο πρώτος νεκρός της ελληνικής αεροπορίας.

      Εξαιρετικά τολμηρός, ήταν ο αεροπόρος Αλέξανδρος Καραμανλάκης (18-1-1908 έως 29-8-1912), ένας νεαρός δημοσιογράφος με καταγωγή από το Ρίο της Πάτρας και την Κωνσταντινούπολη. Την 7^η Ιανουαρίου 1911, εξέδωσε για πρώτη φορά, την εβδομαδιαία εφημερίδα «Ανεξάρτητος Αθηνών» με τίτλο «Πολιτική, κοινωνιολογική και φιλολογική εβδομαδιαία επιθεώρησις», η οποία κυκλοφόρησε 43 φύλλα και ανέστειλε την έκδοσή της στις 28 Οκτωβρίου 1911 της ίδιας χρονιάς. Εν συνεχεία, ο Αλεξ. Καραμανλάκης, έφυγε για να εκπαιδευτεί, στην αεροπορική σχολή του διάσημου αεροπόρου σχεδιαστή και κατασκευαστή αεροπλάνων Louis Blériot (1872- 1936) στο Παρίσι. Ο Καραμανλάκης είχε το πάθος της αεροπλοΐας και επεδίωκε ένα εντυπωσιακό κατόρθωμα όπως είχε πετύχει και ο φίλος του, Εμμ. Αργυρόπουλος. Επέστρεψε στην πατρίδα εφοδιασμένος με το ιδιόκτητο αεροπλάνο τύπου Blériot XI, 50 ίππων και γεμάτος όνειρα για την κατάκτηση των ουρανών.

               Στις 29 Αυγούστου 1912, παραμονή της ονομαστικής του γιορτής, ο 24χρονος δημοσιογράφος-αεροπόρος, ξεκίνησε μια πτήση από Αθήνα προς το Ρίο της Πάτρας, εγχείρημα ιδιαίτερα τολμηρό για την εποχή. Η έλλειψη πείρας και οι ισχυροί άνεμοι τον οδήγησαν σε αναγκαστική προσθαλάσσωση στον Κορινθιακό κόλπο περιοχή Λυγιάς Κορινθίας, κοντά στο Δερβένι. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να πνιγεί μέσα στο βυθιζόμενο αεροπλάνο και έγινε πρώτος Έλληνας χειριστής- πρώτο θύμα αεροπορικού ατυχήματος, στην Άγιο Γεώργιο Καρύτση στην Αθήνα, παρουσία του πρωθυπουργού Ελευθερίου Βενιζέλου, μελών του Υπουργικού Συμβουλίου και πλήθους κόσμου, που συνόδευε ιστορία της ελληνικής αεροπορίας. Η κηδεία του ήρωα έγινε την επομένη, στην τελευταία του κατοικία στο Α' Νεκροταφείο. Ο Τύπος[1] της εποχής μεταξύ άλλων, έγραψε:

[…] «Η αρχαία Ελλάδα έδωσε τον Ίκαρον θυσίαν της αεροπορικής Ιδέας, η νεωτέρα δίνει τον Καραμανλάκην.»[…]

ΕΥΓΕΝΙΑ ΑΡΒΑΝΙΤΗ ΠΡΕΒΕΖΑΝΟΥ

Επικοινωνιολόγος, Σύμβουλος Στρατηγικής και Ανάπτυξης

---

[1]    Εφημερίδα «Σκριπ» και  Εφημερίδα «Εμπρός» ημερομηνία έκδοσης 05 Απριλίου 1913.

 «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΑΕΡΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ

 Ελληνική Αεραθλητική Ομοσπονδία (ΕΛ.Α.Ο)»,

Η συγκεκριμένη μελέτη εκπονήθηκε  στα πλαίσια του Προγράμματος Κοινωνιολογίας, Ιστορίας και Ανθρωπολογίας του τμήματος Αθλητικών Σπουδών του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου.

Μπορείτε να την βρείτε αναρτημένη στο αποθετήριο του Ε.Α.Π. και στον σύνδεσμο: https://apothesis.eap.gr/handle/repo/41491

Κανέλλος Κανελλόπουλος, ο ποδηλάτης του ουρανού.

                  Κανέλλος Κανελλόπουλος, πρωταθλητής ποδηλασίας, καθηγητής φυσικής αγωγής μετακινείται πάντα με ποδήλατο και ασχολείται με την αγιογραφία. Η πτήση καθορισμού ρεκόρ έγινε την 23 Απριλίου του 1988, στο Human Powered Flight Team, με το μάζας 32 χιλιογράμμων, πεταλοκίνητο αεροπλάνο, «Daedalus 88» του ΜΙΤ και της ΝΑSΑ, με πιλότο τον 31χρονο, Ολυμπιακό ποδηλάτη Κανέλλο Κανελλόπουλο[1], κατάφερε να ξεπεράσει το παγκόσμιο ρεκόρ πτήσης αποστάσεως και διάρκειας πτήσεως με αεροπλάνο κινούμενο με μυϊκή δύναμη. Όπως οι Δαίδαλος και Ίκαρος, πέταξε από την Κρήτη στην Σαντορίνη, καλύπτοντας, μόνο με ανθρώπινη δύναμη, την απόσταση των 112 χλμ σε 3 ώρες και 54 λεπτά, επίδοση που καταγράφηκε στο βιβλίο Guinness World Records.

Ο Κανελλόπουλος έπεσε στην ακτή λίγο πριν το τέλος της πτήσης, ενώ τα συντρίμμια του DAEDALUS 88, βρίσκονται αποθηκευμένα στην εγκατάσταση αποκατάστασης του Smithsonian[2].

Με ευκαιρία τον εορτασμό των 100 χρόνων απελευθέρωσης της πόλης της Θεσσαλονίκης και των 24 χρόνων μετά την επίτευξη του ρεκόρ προβλήθηκε για πρώτη φορά δημόσια, το ντοκιμαντέρ[3] «Ποδηλατώντας στους ουρανούς».

ΕΥΓΕΝΙΑ ΑΡΒΑΝΙΤΗ ΠΡΕΒΕΖΑΝΟΥ

Επικοινωνιολόγος, Σύμβουλος Στρατηγικής και Ανάπτυξης

---

[1]  Αρβανίτης, Ε. (2013). Κανέλλος Κανελλόπουλος - Ο Άνθρωπος που έκανε Ποδήλατο στους Ουρανούς. Ανακτήθηκε  στις  19 Μαρτίου, 2019, από http://drflight.blogspot.com/2012/04/blog- post_30.html

[2]    http://en.wikipedia.org/wiki/MIT_Daedalus

[3] "Ποδηλατώντας στους Ουρανούς" Ντοκιμαντέρ. Απόδοση διαλόγων: Κείμης Κρυωνάς. Υποτιτλισμός ντοκιμαντέρ: Στάσα Ζέρβα. Κάμερα: Συμελίδης Κώστας. Διάθεση προβολής ντοκιμαντέρ: Live Media,  http://www.bikerespect.gr

 «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΑΕΡΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ

 Ελληνική Αεραθλητική Ομοσπονδία (ΕΛ.Α.Ο)»,

Η συγκεκριμένη μελέτη εκπονήθηκε  στα πλαίσια του Προγράμματος Κοινωνιολογίας, Ιστορίας και Ανθρωπολογίας του τμήματος Αθλητικών Σπουδών του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου.

Μπορείτε να την βρείτε αναρτημένη στο αποθετήριο του Ε.Α.Π. και στον σύνδεσμο: https://apothesis.eap.gr/handle/repo/41491

Πλάτων Κουρουβακάλης, ο πρωτεργάτης του αερομοντελισμού.

            

               Ο Πλάτων Κουρουβακάλης (1943- 2011), ήταν ένας από τους πρωτεργάτες στο χώρο της Ελληνικής Αεροπορίας και κατασκευής υπερελαφρών αεροσκαφών, ενώ ίδρυσε και σχολή Αετού και Αλεξίπτωτου Πλαγιάς με τον ίδιο ως εκπαιδευτή. Γύρω στο '68 μαζί με τον Π. Πικρό έκαναν προκαταρκτικά σχέδια δύο ξύλινων ανεμοπλάνων, ενός διθέσιου και ενός απλού μονοθέσιου θαλάσσιου ανεμόπτερου. Το 1973 κατασκεύασε, πέταξε το πρώτο το πρώτο εξ’ ολοκλήρου Πειραματικό μονοθέσιο Αεροπλάνο στην Ελλάδα του Bebe Jodel l D.9 με στοιχεία Νηολογίου SX- AFX. Λίγα χρόνια αργότερα ενώ σχεδίασε και κατασκεύασε ένα πρωτοποριακό διεθνώς διθέσιο αμφίβιο ανεμόπτερο ή άλλως υδρανεμόπτερο PK- 2 Ανεμόψαρον (Gliding Fish), όπως το έλεγε και αδειοδοτούμενο για πτήσεις από την ΥΠΑ, μετά από πολλές δυσκολίες απέναντι στην γραφειοκρατική «Αντιαεροπορική Ελλάς». (Περιοδικά-Εκδόσεις 1)

Το «Ανεμόψαρον», πραγματοποίησε τις πρώτες πτήσεις του, ρυμουλκούμενο από ταχύπλοο σκάφος στη λίμνη των Ιωαννίνων.

              Ο Πλάτων Κουρουβακάλης «ασχολήθηκε εντατικά με τον αερομοντελισμό, πετούσε με αιωρόπτερο, παραπέντε, μηχανοκίνητο αετό, αεροπλάνο τριών αξόνων και ανεμόπτερο». (Περιοδικά-Εκδόσεις 3). Δυστυχώς μετά από ατύχημα σε μια εκπαιδευτική πτήση, τραυματίστηκε στο κεφάλι και έμεινε κλινήρης για 13 χρόνια πριν φύγει για την τελευταία του πτήση.

Από την αεραθλητική κοινότητα θεωρείται ότι, εάν υπήρχε μουσείο αεραθλητικής αεροπορίας οι αεροκατασκευές του Πλάτωνα Κουρουβακάλη και τα επιτεύγματα για τις πτήσεις του σε όλη την Ελλάδα, θα αποτελούσαν την πλειοψηφία των εκθεμάτων.

Κώστας Κατσόγιαννος, ο πρώτος κασκαντέρ, πιλότος των αετών.

               Ο Κώστας Κατσόγιαννος (1944-1986), ήταν ο πρώτος αυτοδίδακτος κατασκευαστής πτητικής συσκευής (ανεμοπλάνο) και συγχρόνως πιλότος «αετών» στην Ευρώπη και ίσως των πέντε πρώτων σε ολόκληρο τον κόσμο. Εφημερίδες της εποχής απ’ την Καρδίτσα τον χαρακτήρισαν και «ιπτάμενο αγρότη» από την πτήση του, με τον αυτοσχέδιο και ιδιοκατασκευασμένο «αετό» στην Πύλη, με απογείωση από τον Κουκορέλο και προσγείωση στο παλιό γήπεδο του Πορταϊκού.

              Στη διάρκεια των γυρισμάτων της ψυχροπολεμικής ταινίας του Τζέιμς Μποντ «Για τα μάτια σου μόνο», τον Οκτώβριο του 1980 στα Μετέωρα, ντουμπλάρισε τον ηθοποιό Roger G. Moore (Πράκτωρ 007), σε μια σκηνή πτήσης με αιωρόπτερο.

              Ο Κώστας Κατσόγιαννος το 1986, Καθαρή Δευτέρα, σε ηλικία 41 χρονών, έχασε τη ζωή του σε πτήση-επίδειξη ρουτίνας στο Μαυρομμάτι του νομού Καρδίτσας.

Σε μια επιστολή-αφιέρωμα από τον φίλο και συνοδοιπόρο του, Δημήτρη Γιώτη (https://mouzakinews.gr), διαβάζουμε:

[...] Ανεμοπόρε ψυχερέ Αιθεροδρόμε αετέ,

Δεν σβήνει απ’ τη μνήμη μα, 

Η όψη σου ποτέ. Άφθαρτη δόξα δώρισες

Στην πατρική σου γη.

Η πτώση σου ανεβασμός θυσίας διδαχή. [...]

Κωνσταντίνος Πικρός, ο συγγραφέας ανεμοπόρος.

               Ο Κωνσταντίνος Πικρός, γεννήθηκε το 1943. Σπούδασε μηχανολόγος- ηλεκτρολόγος και είναι ο κατεξοχήν συγγραφέας, ανεμοπόρος. Ασχολήθηκε με την ανεμοπορία από το 1962 και με την διοίκησή της από το 1970. Από το 1975 ασχολήθηκε με την εκπαίδευση ανεμοπόρων, όπου απεσύρθη το 2002 μετά από 2.500 εκπαιδευτικές πτήσεις. Το ενδιαφέρον του για μελέτη της ειδικής μετεωρολογίας των αεραθλημάτων, είχε σαν αποτέλεσμα, από το 1976, να διδάσκει συστηματικά μετεωρολογία, σε αεραθλητές και ιστιοπλόους. Υπήρξε συνεργάτης πολλών περιοδικών του αέρα και της θάλασσας. Το 1983 ανέλαβε αρχισυντάκτης της τότε εφημερίδας της Εθνικής Αερολέσχης, ενώ από το 1986 συνεχώς επιμελείτο την σειρά των Περιοδικών Δελτίων: "Αεραθλητισμός".

              Στο συγγραφικό του έργο είναι τα βιβλία: Η αεροναυπηγική πραγματικότης των ελαφρών αεροσκαφών (1971), Εγκόλπιον ανεμοπόρου (Α΄έκδοση 1972, Ανατύπωση 1981), Εγκόλπιον μετεωρολογίας (Α’ έκδοση 1972 με ανατυπώσεις 1984, 1988, 1991), Εκπαίδευση ιστιοπλόων δι "Όπτιμιστ" (1973), Εγκόλπιο ναυτιλίας (1979), Αεροπορικά σπορ (1980), Ιστιοπλοΐα απομυθοποιημένη (Έκδοση1987-Επανέκδοση 1999), Εκπαιδεύοντας ανεμοπόρους (1991), Αερο- Ναυτική Mετεωρολογία (Α΄1993, ανατύπωση 1999), Ο Φλαντανελάς (1997, μερική εκτύπωση), Hellenic Soaring Archive (1999, CD), Εγκόλπιο εκπαιδευτή ανεμοπορίας (2001), Ο Φλαντανελάς (2001, ολοκληρωμένη έκδοση), Ο Ζευς και τα ανατολικά όρια της Δύσεως (2008), Ένα λιμάνι που έφυγε (2009), Ερασιτεχνικές αεροκατασκευές (2011, e-book), Ιπτάμενα ευθυμογραφήματα (2011, e-book), Ανεμοπορία και Πολεμική Αεροπορία (2012, e-book), Μπουνταλάς 1967 (2014, e-book), Κυματοπλοΐα 1970 (2014), Μετεωρολογική αναψυχή (2014, e-book), Α΄Ana Anders in Greece  (2015, e-book),  Gliders Made in Greece (2016, e-book), Αερο-ναυτική μετεωρολογία, Αερολέσχη Εδέσσης (1993), Εκπαιδεύοντας ανεμοπόρους, Ανεμολέσχη Αθηνών (1991).

Εργασίες του, υπάρχουν στο διαδίκτυο όπως: Hellenic Soaring Archive - The sea-breeze in Greece (marinaalimos.gr/smb) και συμμετοχές σε συλλογικά έργα όπως τα: Αεροπορικά Σπορ, Ιδιωτική Έκδοση (1980).